مشکلات خواب و ارتباط آن با سلامتی
طیف گسترده ای از بیماریها و دارو درمانی مرتبط با آنها اثرات شگرفی بر خواب شما دارند که برخی از آنها بشرح زیر میباشند:
آلرژیها: آلرژی به گرد و غبار، گرده گل، کپک قارچی و دیگر مواد باعث عطسه، احتقان و خارش و اشک چشمان میشود. این عوامل سبب بیداری مکرر فرد در خواب شبانه و کاهش کیفیت خواب میگردد. متخصصین این رشته می گویند: “اگر شما آپنه انسدادی خواب ملایم دارید (وقفه در تنفس) گرفتگی بینی میتواند شرایط را بسیار بدتر کند زیرا که مجبور به تنفس از دهان میشوید.” برخی داروهای ضد آلرژیک حاوی پسودوافدرین نیز میتوانند مانع به خواب رفتن شما شوند. این در حالی است که آنتیهیستامینهایی مانند دیفنهیدرامین میتواند احساس خوابآلودگی زیادی را روز بعد در شما القا کند.
بیماری آلزایمر: بیخوابی یا خوابیدن در طول روز به عنوان اختلالاتی شایع در مراحل دیرتر بیماری آلزایمر مطرح می باشند. داشتن برنامه روزانه منظم و در صورت نیاز استفاده از برخی داروها کیفیت خواب را بهبود میبخشد.
آسم: در ۶۰ درصد بیماران آسمی، اختلالات راههای هوایی در شب (آسم شبانه) میتواند منجر به سرفه، خسخس صدا و تنگی نفس و مختل شدن خواب شود. داروی تئوفیلین که در بیماری آسم مورد استفاده قرار میگیرد و مصرف بیشاز اندازه اسپری استنشاقی آلبوترول نیز باعث مشکلات خواب و از خواب پریدنهای مکرر میشوند.
هایپرپلازی خوشخیم پروستات: حدود ۱۴ میلیون نفر مردان آمریکایی غده پروستات بزرگشده دارند؛ بعبارتی تقریبا از هر ۳ مرد بالای ۶۰ سال یک نفر مبتلا به این بیماری میباشد که چندین بار در طول شب برای دستشویی رفتن از خواب بیدار میشود. استفاده از برخی داروها در این زمینه میتواند راهگشا باشد.
بیماری انسدادی مزمن ریوی (COPD): مشکلات ریوی همانند آمفیزم، برونشیت مزمن و آسم میتوانند منجر به سرفه، درد قفسه سینه و اختلالات تنفسی شود که در بیش از ۱۲ میلیون آمریکایی با COPD نزدیک به ۵۰ درصد کاهش کیفیت خواب را بدنبال داشته است. در این حالت ممکن است با افت سطح اکسیژن خون روبرو شویم که خستگی روزانه را در پی دارد. علاوه بر این، تا ۱۵ درصد بیماران COPD میتوانند آپنه خواب (قطع تنفس هنگام خواب) را تجربه کنند. برخی داروهای مورد استفاده این گروه نیز مانند آلبوترول و پردنیزون در ایجاد مشکلات خواب سهیم هستند.
نارسایی احتقانی قلب: بیش از ۵ میلیون نفر در آمریکا نارسایی احتقانی قلب دارند. در بیماران فوق، توانایی قلب در پمپاژ خون کاهش یافته و ریسک آپنه خواب و لرزش بازوان و رانها در طول خواب (لرزش دورهای اندامها) افزایش مییابد. در این بیماران درمان نارسایی قلب میتواند کمک کننده باشد و حتی در موارد شدید ممکن است استفاده از دستگاههای کمک تنفسی CPAP (Continuous Positive Airway Pressure) به منظور درمان آپنه ضروری باشد.
افسردگی و اضطراب: همه ما احتمالا گاهی به دلیل استرس یا نگرانی برای اتفاقی در زندگی روزمرهمان خواب شبانه نامناسب و بد را تجربه میکنیم اما اگر این اختلالات ادامهدار شدند، ممکن است افسردگی یا اضطراب مطرح باشد. درمان این دو میتواند کیفیت خواب را بهتر کند و همچنین برعکس، درمان اختلالات خواب نیز میتواند این مشکلات را بهبود بخشد. شاید نیاز باشد که شما و پزشکتان به هر دو مورد توجه کنید.
دیابت: قند خون بالا کلیه شما را محبور به دفع گلوکز بیشتر میکند که میتواند باعث بیدار شدن شبانه شما برای تخلیه ادرار شود. همچنین، بسیاری از افراد دیابتی اضافه وزن نیز دارند که خود شانس آپنه خواب را بالا میبرد. دردهای ناشی از آسیب عصبی دیابت (نوروپاتی محیطی) و تعریق شبانه به دلیل تغییر سطح قند خون هم در کیفیت خواب تأثیرگذار باشند.
رفلاکس مری: مطالعات نشان میدهند که ۳ نفر از ۴ نفری که احساس سوزش قفسه سینه دارند، حداقل یک شب در هفته اختلال خواب دارند. دراز کشیدن بازگشت اسید معده به داخل مری را بیشتر کرده و درد را افزایش میدهد. پرهیز از مصرف وعدههای سنگین غذایی و الکل قبل از خواب و نیز بالا بردن سر به اندازه ۱۵ سانتیمتراز سطح بدن میتوانند کمک کننده باشند.
بیماری پارکینسون: بیخوابی، کابوس دیدن، بیقراری در خواب، آپنه خواب و به خواب رفتن بدون علامت قبلی در طول روز از شایعترین اختلالات خواب در بیماری پارکینسون میباشند. در رفع این مشکل دارودرمانی میتواند مفید باشد؛ البته به دلیل این که بعضی داروهای مورد استفاده در پارکینسون سبب بیخوابی میگردند، ممکن است توصیه پزشک شما مصرف زودتر داروها در طول روز باشد.
استاد ناظر: دکتر واشقانی فراهانی
اضافه کردن نظر