مهدی احمدی۱- سن بزرگترین عامل خطر برای فیبریلاسیون دهلیزی است.
در افراد بالای ۸۰ سال، از هر ۱۰ نفر، یک نفر به بیماری های قلبی مبتلا هستند. سایر عوامل خطر شایع عبارتند از بیماری قلبی، دیابت، چاقی و سابقه خانوادگی.
۲- فیبریلاسیون دهلیزی گاهی از خود علائم نشان می‌دهد و گاهی نه!
علائم این عارضه عبارتند از:
- ضربان قلب نامنظم و سریع
- تپش قلب
- سرگیجه
- تنگی نفس
- ضعف
- غش کردن
- خستگی
۳- فیبریلاسیون دهلیزی با الکتروکاردیوگرام (ECG) تشخیص داده می شود.
این تست را می‌توان در حین ویزیت پزشک انجام داد. با این حال، گاهی اوقات از بیماران خواسته می‌شود که در خانه از یک مانیتور استفاده کنند تا ضربان قلب آن‌ها در طول زمان ثبت شود.
۴- چندین گزینه درمانی برای بیماران مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی وجود دارد.
اغلب اوقات این نوع ار آریتمی را می‌توان با دارو کنترل کرد. با این حال، اگر درمان دارویی مؤثر نباشد یا عوارض جانبی داشته باشد، همچنین آن را می‌توان با کاتتر یا ابلیشن (Ablation) درمان کرد. برای بیمارانی که در معرض خطر سکته مغزی هستند داروهای رقیق‌کننده خون (آنتی کواگولان) یا سایر داروها استفاده می‌شود.
۵- نزدیک به ۳۵ درصد از افراد مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی دچار سکته مغزی می‌شوند.
این بیماری خطر سکته مغزی را تا پنج برابر افزایش می‌دهد. بیماران باید با پزشک خود مشورت کنند تا در صورت بالا بودن خطر سکته مغزی داروهای رقیق‌کننده خون مصرف کنند. اگر بیمار به دلیل خطر خونریزی نتواند از رقیق کننده‌های خون استفاده کند، پزشک ممکن است روشی را برای انسداد زائده دهلیز چپ (LAAO) توصیه کند.
اگر علائم فیبریلاسیون دهلیزی دارید، در اسرع وقت با پزشک خود مشورت کنید. پزشک شما تعیین خواهد کرد که آیا شما فیبریلاسیون دهلیزی دارید یا خیر و بهترین روش برای کنترل فیبریلاسیون دهلیزی چه خواهد بود.
منبع:
دکتر محمدحسین مرادی
سیدمهدی زارع زاده
دکتر پریسا فیروزبخش
دکتر دانش سلطانی
دکتر نادیا زندی
محمدمهدی ظهوری
عاطفه احمدی
حمیده عظیمی
نوید احمدی
نگین رحیمی
دکتر فاطمه گرگانی
اضافه کردن نظر