مجله علمی-ترویجی سرای سلامت

بروزرسانی تجویز دارویی سوزش سر دل (سوزش قلب)-۱

میلیون‌ها نفر برای مقابله با سوزش سر معده یا سوزش قلب که از بیماری‌ ریفلاکس یا سایر بیماری‌های معده با داروهای با نسخه و بدون نسخه مراجعه می‌کنند. در اینجا باید بدانید که در مورد دو روش اصلی درمان، و اینکه چگونه آخرین تحولات ممکن است روی شما تأثیر بگذارد، آورده شده است. آنتاگونیست‌های گیرنده(گیرنده‌های مسدود کننده) هیستامین ۲ ، معروف به مسدود کننده H2. آنها مواد شیمیایی را که، سیگنال‌ تولید اسید معده را انجام می‌دهند را مسدود می‌کنند. مسئله بزرگتر این است که مسدود کننده‌های H2 همیشه در سرکوب اسید مؤثر نیستند و با گذشت زمان ممکن است کار نکنند و همچنین بدن به آنها عادت کند. مهار کننده‌های پمپ پروتون یا PPI ها، از مسدود کننده‌های H2 قوی‌تر هستند. آنها سلولهای خاصی را از “پمپاژ” اسید به معده مسدود می‌کنند که باعث کاهش سطح اسید و درد سوزش قلب می‌شود. یک خطر شناخته شده از مصرف PPI وجود دارد؛ اسید معده به جلوگیری از ورود باکتری‌ها به بدن شما کمک می‌کند. اگر اسید معده کمتری داشته باشید، در معرض خطر عفونت‌های دستگاه گوارش هستید.

بروزرسانی تجویز دارویی سوزش سر دل (سوزش قلب)-۱

آنچه باید در مورد تجویز دارویی سوزش سر دل (سوزش قلب) بدانید…

اطلاعات جدید ممکن است، بر روی رویکرد شما در مورد درمان اثر بگذارد.

میلیون‌ها نفر برای مقابله با سوزش سر معده یا سوزش قلب که از بیماری‌ ریفلاکس یا سایر بیماری‌های معده با داروهای با نسخه و بدون نسخه مراجعه می‌کنند. اما پیگیری خطرات داروهای سوزش سر دل ، می‌تواند طعم ترش را در دهان شما القا کند(ترش کردن)، زیرا برخی از این قبیل علائم با سلامتی گره خورده‌اند. در اینجا باید بدانید که در مورد دو روش اصلی درمان، و اینکه چگونه آخرین تحولات ممکن است روی شما تأثیر بگذارد، آورده شده است:

مسدود کننده (بلاکرها) H2

آنتاگونیست‌های گیرنده(گیرنده‌های مسدود کننده) هیستامین ۲ ، معروف به مسدود کننده H2 – مانند فاموتیدین  و سایمتیدین  – بدون نسخه یا به صورت نسخه در دسترس هستند. آنها مواد شیمیایی را که، سیگنال‌ تولید اسید معده را انجام می‌دهند را  مسدود می‌کنند و هنگامی که یک آنتی اسید مانند کربنات کلسیم یا هیدروکسید آلومینیوم به اندازه کافی قوی نیست، این داروها مورد استفاده قرار می‌گیرند. سال قبل، تولید کنندگان دارو بعد از اینکه FDA در بلاکر H2 رانیتیدین مواد ان-نیتروسو-دی‌متیلین (NMDA) که می‌تواند منجر به القاء سرطان شود را فراخوان کردند. در آوریل ۲۰۲۰ ، FDA خواستار حذف همه محصولات رانیتیدین از قفسه‌های داروخانه‌ها شد و از مصرف کنندگان خواست که مصرف داروهای خود را متوقف کنند.

FDA همچنین بخاطر تشخیص NDMA در برخی دسته‌ها ، خواستار فراخوان داوطلبانه نیزاتیدین را نیز شد. اگر مدت طولانی است که رانیتیدین یا نیزاتیدین مصرف کرده‌اید، در مورد گزینه‌های دیگر و جایگزین با پزشک خود مشورت کنید. از آوریل ۲۰۲۰ ، هیچ NDMA در فاموتیدین یا سایمتیدین پیدا نشده بود.

آیا خطرات استفاده از مسدود کننده H2 وجود دارد؟ سایمتیدین ممکن است در جذب داروهای ضد انعقاد خون (رقیق کننده خون)، داروهای ضد افسردگی و داروهای فشار خون تداخل ایجاد کند. اما به طور کلی، خطرات بهداشتی دراز مدت یا کوتاه مدت برای استفاده از مسدود کننده‌های H2 وجود ندارد. مسئله بزرگتر این است که مسدود کننده‌های H2 همیشه در سرکوب اسید مؤثر نیستند و با گذشت زمان ممکن است کار نکنند و همچنین بدن به آنها عادت کند.

مهار کننده های پمپ پروتون

مهار کننده‌های پمپ پروتون یا PPI ها – مانند امپرازول (Prilosec) ، لانسوپرازول (Prevacid) یا ازومپرازول (Nexium) – از مسدود کننده‌های H2 قوی‌تر هستند. آنها سلولهای خاصی را از “پمپاژ” اسید به معده مسدود می‌کنند که باعث کاهش سطح اسید و درد سوزش قلب می‌شود.

مهار کننده‌های پمپ پروتون یا PPI ها بصورت بدون نسخه یا به صورت نسخه در دسترس هستند و در کوتاه مدت بی‌خطر در نظر گرفته می‌شوند. با این حال، ریسک‌های مصرف طولانی مدت، سالهاست که مورد نگرانی قرار گرفته است. در گذشته، این داروها با کاهش سطح ویتامین B12 ، منیزیم و کلسیم مرتبط بوده‌اند و برخی از مطالعات نشان داده‌اند که ممکن است خطر شکستگی مفصل ران و لگن، ذات الریه، بیماری‌های کلیوی یا قلبی-عروقی و زوال عقل را افزایش دهد.

نگرانی‌های ناشی از این مطالعات نباید باعث نگرانی شود. افرادی که واقعاً نیاز به مصرف PPI ها برای سوزش معده(قلب) شدید، بیماری‌های زخم یا مری بارت [پتانسیل احتمالی سرطان مری] دارند باید مصرف دارو را ادامه دهند زیرا شواهد  برای توجیه قطع دارو کافی نیست.

خوشبختانه ، شواهد بهتری نشان می‌دهد که شاخص‌های PPI ایمن هستند. یک کارآزمایی بالینی تصادفی ، منتشر شده در ۲۹ مه ۲۰۱۹ ، توسط  مجله علمی Gastroenterology ، حدود ۱۷۰۰۰ سالخورده پیر را برای حدود سه سال بررسی کردند و هیچ ارتباطی بین مصرف PPI و افزایش میزان سینه پهلو(پنومونی) ، شکستگی‌ها ، دیابت نوع ۲ ، بیماری‌های مزمن کلیه ، زوال عقل ، بیماری انسداد مزمن ریوی (COPD) یا سرطان مشاهده نشد.

اخیراً ، یک بررسی از بیش از ۶۴۰،۰۰۰ نفر ، که ۲ ژانویه سال ۲۰۲۰ توسط مجله Gastroenterology ، منتشر شده است، خطری برای زوال عقل در بین مصرف کنندگان PPI نشان نداد. بنابراین چرا در گذشته بین PPI و سایر مشکلات بهداشتی ارتباط وجود داشته است؟ در نتایج آن‌ها : اکثر افرادی که PPI مصرف می‌کنند نسبت به افرادی که مصرف ندارند، از سلامتی کمتری برخوردار هستند و بیشتر مطالعات مشاهده‌ای هستند، به این معنی که آنها اثبات نمی‌کنند که PPI ها باعث ایجاد شرایط نامطلوب دیگری می شوند. گفته می شود، یک خطر شناخته شده از مصرف PPI وجود دارد؛ اسید معده به جلوگیری از ورود باکتری‌ها به بدن شما کمک می‌کند. اگر اسید معده کمتری داشته باشید، در معرض خطر عفونت‌های دستگاه گوارش هستید. اما پزشکان می‌گویند که اگر کسی اثرات سودمند از آنها کسب می‌کند، دلیل کافی برای متوقف کردن مصرف PPI نیست.

استاد ناظر: دکتر واشقانی فراهانی

مجله علمی-ترویجی سرای سلامت©۲۰۱۷

دکتر امیرحسام سلماسی فرد

اضافه کردن نظر

ما را دنبال کنید

شما می توانید به راحتی با ما در تماس باشید ، ما نیز از پیدا کردن دوستان جدید بسیار خوشحال میشویم.