آیا دارچین درمانی برای دیابت است؟
تاکنون مطالعات علمی زیادی شامل کارآزمایی های تصادفی و کارآزمایی های شاهد دار با دارونما درباره تاثیر دارچین بر بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ یا پره دیابت (پیش دیابت) انجام و نتایج آن منتشر شده است. بیشترین افرادی که در این زمینه مورد مطالعه مورد مطالعه قرار گرفتند، تعدادی نسبتاً محدود در گروه سنی ۲۰ تا ۶۰ سال بوده اند که برای مدت کوتاهی (چند هفته) در این مطالعات حضور داشتند. نتیجه اکثر این مطالعات حاکی از آن است که مصرف دارچین در مقایسه با دارونما، قند خون را بیشتر کاهش می دهد اما سایر مطالعات چنین اثری را نشان ندادند.
گلوکز نوعی قند ساده است که در خون گردش می کند و تمام سلول ها برای تامین انرژی خود به آن وابسته اند. بنابراین گلوکز نیازمند راهی برای ورود به سلول ها از طریق جریان خون است. انسولین نیز هورمونی است که در خون گردش می کند. زمانی که انسولین به ساختارهای خارج سلولی موسوم به گیرنده های انسولینی متصل می شود، این گیرنده ها مانند درهایی به سمت سلول باز شده و اجازه ورود گلوکز را به داخل می دهند. در مبتلایان به دیابت نوع ۲، سلول ها نسبت به این اثر انسولین مقاومت نشان می دهند. بنابراین گلوکز نمی تواند وارد سلول ها شود و در عوض درون خون تجمع می یابد. دارچین دارای گروهی از مواد شیمیایی ست که گیرنده های انسولین را تحریک می کنند. بنابراین، گلوکز می تواند وارد سلول ها شده و این یعنی به دنبال مصرف دارچین، سطح خونی گلوکز کاهش می یابد. اگرچه همچنان اختلاف نظرهایی در مورد اینکه دقیقا کدام مواد شیمیایی در این زمینه تاثیر مهم تری دارند، اختلاف نظر وجود دارد.
برای اثبات تاثیر دارچین در کاهش قند خون لازم است مطالعات بیشتر با تعداد شرکت کنندگان بالاتر و مدت زمان طولانی تر صورت گیرد. با این حال نتایج مطالعات فعلی نشان می دهد که به احتمال زیادی دارچین و سایر غذاها می توانند در درمان دیابت نوع ۲ موثر باشند، اما احتمالا به عنوان مکمل طب رایج، نه جایگزین آن.
استاد ناظر:
مستانه تابش
اضافه کردن نظر