شوک قلبی (کاردیوژنیک) 

شوک قلبی (کاردیوژنیک)

شوک کاردیوژنیک یک وضعیت بالینی است که درآن قلب به اندازه کافی خون را پمپ نمیکند و در نتیجه انتشار خون در بافت ها دچار اختلال میشود.به دنبال این اختلال، خون کافی به بافت های بدن و در نتیجه اکسیژن کافی به سلول های بدن نمیرسد. در صورت طولانی شدن و عدم درمان بموقع، منجربه نارسایی و اسیب ارگان های حیاتی بدن میشود.

سکته قلبی (انفارکتوس حاد قلبی )شایعترین علت شوک کاردیوژنیک است. سکته قلبی یا انفارکتوس حاد قلبی به دنبال مرگ سلول های قلبی (میوسیت)اتفاق میافتد.

همچنین شوک کاردیوژنیک یکی از مهمترین علت های مرگ در افرادی است که دچار انفارکتوس حاد قلبی وسیع شده اند.

علایم و نشانه های شوک کاردیوژنیک

همه انواع شوک از جمله شوک به علت از دست دادن خون و مایعات بدن( شوک هیپوولمیک) و شوک قلبی با افت فشار خون و علایم بالینی ناشی از کاهش خونرسانی کافی به ارگان های بدن خود را نشان میدهد که ازجمله کاهش علایم آن کاهش سطح هوشیاری و کاهش ادرار است.

افرادی که در شوک کاردیوژنیک هستند به علت ناتوانی در پمپاژ خون نه تنها فشار پایین و نبض ضعیف دارند بلکه به علت تجمع خون در دهلیزها ، افزایش فشار پرشدگی هر دو بطن و کاهش اشباع خون از اکسیژن دیده میشود.

این بیماران میزان برون ده قلبی کمی دارند(EF  آنها در بررسی اکوکاردیوگرافی کاهش یافته است.

استاد ناظر:

دکتر واشقانی فراهانی

مجله علمی-ترویجی سرای سلامت©۲۰۱۷